سایت

زمانی که نوزادی متولد می شود، باید یکسری آزمایش انجام شود تا وضعیت سلامت نوزاد مشخص شود. معمولا شرایط نوزاد از نظر وزن، میزان شنوایی، زردی و ... مورد بررسی قرار می گیرد.
تست های شنوایی را قبل از ترخیص نوزاد انجام می دهند. در این زمان، تست ABR و یا OAE برای نوزاد انجام می شود. این تست ها، جزء آزمایش های رایج شنوایی محسوب می شوند.

تست های شنوایی سنجی نوزادان و کودکان

شنوایی سنجی نوزادان با استفاده از تست ABR :
آزمایش پاسخ شنوایی سنجی نوزادان خودکار ساقه مغز است. این تست، یک روش ایمن برای ارزیابی شنوایی نوزاد می باشد و هیچگونه عوارضی ندارد. تست ABR (Auditory brainstem response) در شرایط بالینی برای تخمین آستانه های شنوایی و نیز بررسی ضایعات احتمالی در طول عصب شنوایی و راه های شنوایی ساقه مغز به کار می رود.
در این تست، با استفاده از 3 الکترود، امواج بسیار ضعیف الکتریکی عصب شنوایی و ساقه مغز ردیابی می شوند. یکی از این الکترودها بر روی پیشانی (قسمت خط حاشیه ای رویش موی سر) قرار می گیرد. 2 الکترود دیگر هم به محل بین ابروها و پشت گوش وصل می شوند. در این روش برای از بین بردن چربی روی پوست از یک ژل مخصوص به نام Electrode Gel استفاده می کنند. بعد از اینکه الکترودها متصل شدند، صداهایی به وسیله ی گوشی یا هدفون مخصوص برای بیمار ارسال می شوند. این فرکانس ها در طیف 4000-1000 هرتز یا 4000-2000 هرتز قرار دارند. این امواج در نهایت به صورت موج هایی بر روی صفحه نمایش مشاهده می شوند.
زمانی که نتیجه تست OAE نوزاد منفی باشد، برای او تست ABR انجام می شود. نوزاد به دلایل مختلفی مانند سن کم یا مشکلات پزشکی ممکن است نتواند در اتاق اکوستیک قرار بگیرد. در مورد نوزادان کمتر از 6 ماه، برای انجام تست ABR نیازی به داروی آرام بخش نیست. او باید در طول آزمایش بخوابد. برای این منظور قبل از آزمایش به کودک خود غذا ندهید و نگذارید تا بخوابد. زمانی برای انجام این تست مراجعه کنید که کودک شما بیدار، گرسنه و خسته است. پیش از انجام تست به کودک خود تغذیه بدهید و او را بخوابانید.
گاهی اوقات در مورد نوزادان 6 ماهه یا بیشتر از داروی آرام بخش استفاده می کنند. این کار باعث می شود تا کودک در طول آزمایش کاملا ساکت و آرام باشد. تست ABR زمان زیادی طول نمی کشد و در عرض نیم ساعت انجام می شود. گاهی اوقات کودک در حین آزمایش بیدار می شود. در این صورت زمان تست طولانی تر می شود. چون کودک باید دوباره برای اتمام تست بخوابد.
جواب تست ABR به صورت یک نمودار است. شنوایی شناس بعد از مشاهده نتیجه تست، در مورد آن با والدین صحبت می کند. اگر نتیجه ی تفسیر تست ABR طبیعی باشد، نشان می دهد که گوش داخلی کودک و قسمت های تحتانی سیستم شنوایی دارای عملکرد طبیعی هستند.
در غیر این صورت، می تواند علامت وجود کم شنوایی در کودک یا مشکلات پزشکی باشد. گاهی اوقات، نتیجه غیر طبیعی به دلیل مشکلاتی در اندازه گیری و ثبت نتایج به وجود می آید.

استفاده از تست OAE برای شنوایی سنجی نوزادان:
یکی از مهم ترین تست هایی است که برای غربالگری شنوایی نوزادان در بدو تولد انجام می شود. با استفاده از این تست می توان متوجه میزان شنوایی نوزاد شد. تست OAE مشخص می کند که نوزاد دارای شنوایی طبیعی است یا از کم شنوایی یا ناشنوایی رنج می برد. در این تست، واکنش نوزاد نسبت به صداهایی با شدت کمتر از 30 دسی بل سنجیده می شود. آزمایش OAE، سلامت حلزون شنوایی را نشان می دهد. اما به وسیله ی آن نمی توان اطلاعی در مورد وضعیت سلامت عصب شنوایی به دست آورد. اگر به دنبال اطلاعاتی در این زمینه هستید باید تست ABR برای نوزاد انجام شود.
شنوایی شناس با استفاده از تست OAE (آزمون گسیل های صوتی گوش) به بررسی مشکلات شنوایی می پردازد. برای این منظور عملکرد گوش، عصب ها و مغز مورد ارزیابی قرار می گیرند. در این تست، برای تحریک قسمت کوچکی از حلزون گوش از صدای کلیک استفاده می کنند. این صدا موجب انتشار گسیل های صوتی می گردد. زمانی که حلزون گوش تحریک می شود، سلول های موئی خارجی به ارتعاش در می آیند. این ارتعاشات موجب تولید صدایی می شود که غیر قابل شنیدن است. صدای تولید شده به گوش میانی برمی گردد.

نحوه انجام تست OAE
ابتدا یک فوم نرم یا پروب پلاستیکی را درون گوش کودک قرار می دهند. کودک از طریق این فوم یا پروب می تواند صداهای آهسته را بشنود. گوش داخلی در پاسخ به این صداها، انعکاس های صوتی با شدت کم منتشر می کند که توسط دستگاه ثبت می شوند. این تست چندین دقیقه بیشتر طول نمی کشد. اگر نتیجه تست OAE مورد قبول باشد، شنوایی کودک در حد طبیعی یا نزدیک به طبیعی است. در این حالت، سلول های موئی خارجی، عملکرد خوبی دارند. اما اگر نتیجه تست، Fail یا رد شود، به این معناست که مشکلی در شنوایی کودک وجود دارد. در این حالت ممکن است کودک دچار کم شنوایی باشد یا در گوش او جرم، مایع یا عفونت وجود داشته باشد. در مواردی که جواب تست منفی است، تست های بیشتری انجام می دهند تا علت مشکل را پیدا کنند.